Evde Kalmış Bir Erkeğin Hikayesi

Evde Kalmış Erkekler üzerine bir yazı dizisi yazmış, onları bazı kategorilere ayırmıştım. Okumadıysanız aşağıya linkleri ekliyorum.

1.Kategori,
2.Kategori
3.Kategori 

Bu bahsettiğim kategorilere giren erkekleri gözlemleme fırsatı bulduğum gibi çoğu ile de bizzat müşerref oldum.

Bugünkü misafir yazarımız Volkan Bey de ailesi tarafından evlilik baskısına maruz kaldığı için onu evde kalmış erkek olarak nitelendirdim ki o da sağ olsun incelik göstererek benim yaptığım bu latifeye ses etmedi.

Onun evde kalma hikayesi benim anlattığım kategorilerden hiçbirine girmiyor. Yeşilçamvari bir hikaye...

Ben düşüncelerimi yorum kısmında sizinle sohbet ederken yazacağım. Sözü misafir yazarımıza bırakıyorum;

Bugün Yine Onu Gördüm Onu Deliler Gibi Sevdiğimi Bilmeden Gülümseyip Gitti…

Selam herkese bu yazıda size en büyük pişmanlığımdan söz etmek istedim.

Bundan 10 yıl önce kadar Kocaeli Üniversitesini kazandım. İyi, güzel! Amcam sağ olsun tuttu kolumdan; aslan yeğenim üniversite kazanmış ben götüreceğim, falan filan diyerek kayıt zamanı çıktık yola.

Kayıt oldum, özel bir yurda yazıldım ve benim ufak maceram başladı.

Üniversitenin ilk senesi sadece derslere odaklanarak geçti. 
2. Sene yurt arkadaşlarım ile eve çıktık. İlk dönemi de yalnız olarak geçirdikten sonra unutamam 8 Mart 2008 dünya kadınlar günü devlet tiyatrosunda o güne özel bir gösteriye gittik. O gün sahnede rol alan bir arkadaşımız sayesinde önceden yerler ayarlanmıştı. Biz de kalabalık bir arkadaş grubu olarak vardık. 

Bana ayrılmış koltuğun bitişiğinde bir kız var; nefesimin kesildiği,  zamanın aktif olarak durduğu ilk ânımdır. Ortak arkadaşımız varmış meğer. Tanıştırma sırasında adımı söyleyemedim kıza 30 saniye kadar ona baka kaldım. Neyse, tanıştık gösteriyi izledik. 
Akşamında arkadaşlar ufak çaplı bir eğlence yapalım, dediler. Onun da gelmesi umudu ile hemen kabul ettim. Ben kabul edince ev arkadaşlarım da -sağ olsun can dostlarım- kabul etti. Akşam gittim ki kız yok. Benim için gece bitti, ofluyorum, püflüyorum, zaman geçmiyor arkadaş! Neyse ortak arkadaşımıza yanaştım; konuyu açacağım bu kız kimdir; bölümü nedir gibi sorular soracağım. İlk söylediği; onun 6 yıllık sevgilisi var üniversiteden sonra evlenecekler. Benim için o gece ve ondan sonraki bir kaç gece bitmiş oldu.

Birkaç ay sonra üniversitede denk geldik, selamlaştık, sonra da arkadaş olduk. Tabii ben içimdeki duyguları yok ettiğimi zannederken bildiğin gömmüşüm, bir köşede patlamaya hazır bekliyormuş. 3. sene ilk dönem zat-ı şahanenin 4 kişilik bir kız arkadaş grubu var. Aralarından su sızmıyor. Bizim ev ahalisi ile bu grup yakın arkadaş oldu. Hafta sonları bizde takılmalar, pikniklere gitmeler, denizlere gitmeler vs. vs. çok yakın kızlı erkekli bir arkadaş grubu oluyoruz. İlk yılbaşını bizim evimizde kutlayacağız. Yılbaşı günü biz erkekler büyük alış veriş merkezlerine hücum. Kızlar evde akşam için hazırlık falan yapıyorlar. 



Gecenin ilerleyen saatlerinde bir baktım bizim ufaklık yok piyasada. Mutfağın balkonuna bir baktım ağlıyor. Kış kıyamet ama. Soğukta üstünde bir şey olmadan orada küçülmüş bir şekilde duruyor. Ben zaten ağladığını gördüm ne yapacağımı şaşırdım. Yanına vardım soğuktan titriyor bir yandan da ağlıyor. Beni gördü sarılıp ağlamaya başladı. Ne olduğunu soramadan bir 5 dk. sarılarak ağladı. Bende sesimi çıkaramadım. Sadece bekledim. Sonra ne olduğunu sordum ve bana dökülmeye başladı. Erkek arkadaşı bunu aldatmış. 6 yılını vermiş bu kız sana adi herif nasıl aldatırsın, diyorum içimden. Neyse bildiğin sabah 6’ya kadar ikimiz balkonda oturduk ve ben onu teselli etmeye çalıştım. Yanlış anlaşılmadır ortada 6 yıl var aklınızı başınıza toplayın falan gibi bir sürü muhabbetler. Neyse sabaha karşı uyuduk. Akşamüstü kalktım yan tarafta çığlık sesleri. Bir vardım ki kızlar sevinç çığlıkları atıyor. Kızçem beni görünce hemen sarıldı bana yine ağlamaya başladı. Ben uyku sersemi olayı ilk kavrayamadım. Meğer eleman arayıp telefonda evlenme teklifi etmiş. Bizim şapşik de hemen kabul etmiş. Gece atıp kesen kız şimdi havalarda uçuyor. Bende içimden ikisine kızıyorum. Böyle olacaktı madem, gecemi mahvetmeselerdi, diyorum. Neyse benim umutlar yine yalan oluyor. Artık kendimi motive ediyorum. Sonraki zamanlarda yine bir küsüp bir barıştılar. Tabii her sefer kızçenin hikâyesinin baş dinleyicisi benim. O dönemi de bu ikisinin hikâyelerini dinleyerek ıstırap içinde geçirdim.

Son senemde mezun olma moduna girmiş bir tane kız arkadaş yapmış mutlu mesut devam ediyorum hayatıma. Mezun olmama 2 hafta kadar varken kız arkadaşımdan ayrılıyorum. Bu seferde kızçe benim yanımda dinliyor, teselli ediyor. Soruyor; neden ayrıldınız diye. Cevap veremiyorum senin yüzünden diye.

Sonrasında mezuniyet törenimde yanımda duran, fotoğraflarda en iyi arkadaşım olarak bilinecek bir insan olarak kaldı. Tabii başkaları için.

Mezun oldum ve 1 hafta kadar memleketim İzmir’de kaldım. Sonra Ayvalık’ta inşaat firmasında işe başladım. 3 ay orada kaldım. Ben işe başladıktan sonra bizimkisi yine ayrılmış. Bu sefer ciddi bitti diyor ve bitirdi de. Benim için zorlu süreç biraz hafifledi ama artık benim sözlerim normal biri olarak değil, platonikliğin dibine vurmuş biri olarak alt yapı hazırlamakla geçti. Eylül gibi firma beni Ankara merkez ofise çekti. Orada iş hayatıma devam ettim.

Bizim kız okuluna devam ediyor. Onun da son senesi Kpss’ye hazırlanıyor, bir yandan dershane, çok yoğun. Akşamları sadece arada mesajlaşıyoruz. Benim eski ev arkadaşlarım hala Kocaeli’nde mezun olamadılar gariplerim. Beni yılbaşı için çağırıyorlar. Bende bizim kızı arıyorum, hemen yılbaşı planlarını iptal et geliyorum, diye. Vardım Kocaeli’ne, bizimki beni otogarda karşıladı. 

Otobüsten inince onu ilk gördüğümde gözlerim dolmadı değil. Uzun süredir ilk defa birbirimiz gördük. Neyse akşam oldu eğlence başladı. Bu bana bir şeyler söyleyecek ama söyleyemiyor. Kıvranıp duruyor. Sonra söyledi, söylemez olaymış. Erkek arkadaş yapmış 1 hafta önce. Bana neden söylüyorsun, dedim. Çekinmiş benden. Ben de bozuntuya vermeden tebrik edip kutladım. Tabi benim surat düştü, yılbaşını kimseyi gözüm görmeden geçirdim. 

Ertesi gün kimseye haber vermeden otogarın yolunu tuttum doğru Ankara’ya. Oradan 2 hafta içinde tecili bozdurarak askere. Boşluk halindeyim. Kaçış planları yapıyorum kendime göre. Tabi bu beni arıyor, yavaş yavaş soğuk davranarak hem kendim için hem onun için unutma faslına geçmeye çalışıyorum. Askere gittim geldim. 1 sene daha arada görüşmeler devam etti. Sonra bir gün beni aradı ve evleneceğini söyleyip düğününe çağırdı. O an bir garip oldum. İstemsizce tabii ki gelirim, dedim ama gidemedim. Ayaklarım bedenim varmadı oraya. Ruhum parçalanmış bir şekilde belli bir dönem geçirdim. Kendime olan itiraflarım, uyanışım başladı.
Belli bir zaman sonra bunun üniversiteden samimi olduğu bir kız ile denk geldik. Uzun uzun oturduk, konuştuk, dertleştik. Konu bizimkine gelince sustum. O da anladı. Sadece onun da benim gibi aynı duyguları yaşadığını senden bir hareket gelmeyince şuandaki eşi ile beni unutmak için ilk başlarda çıktığını, sonradan benim hayatından uzaklaşmam ile o çocuğu sevdiğini söyledi. Bir kaç hafta öncede çocuğu olduğunu öğrendim. İnanır mısınız; çok mutlu oldum.

Bazen Kocaeli’ne gittiğim zaman takıldığımız yerlere bakıp dalıyorum.

Belki uğrar buralara, gözleri dolar belki, belki teni buz gibi olur, kim bilir belkiler bir gün gerçek olur, bazen kokunu hatırlamaya çalışıyorum düşünsene kokunu unutmaya başladım o kadar zaman geçti ki, sesini unutmaya başladım. Âşık olduğum tek insan. Simsiyah gökkuşağının içinde ki tek rengim.

Evet, arkadaşlar bu benim hayatımdaki tek pişmanlığım. 

Şuanda mı?

Geçmişe bağlı kalıp,  gelecek kaygısı ile yaşamıyorum, anda huzur buluyorum. Özü çok uzakta değil aldığım nefeste arıyorum.

Siz de burada misafir yazar olarak yer almak isterseniz nabrutvebiz@gmail.com adresinden bana ulaşabilirsiniz.

Yorum Gönder

27 Yorumlar

  1. Evlilik hikayelerinle birlikte diğer serilerini de takip ediyorum canım. Benim hikayem daha sonuçlanmadı, devam ediyor. Hani film izlemeye başlarsın da iki saatlik olur ben ya yarım saat ya da birinci saatindeyim. Hayırlara çıkmasını umuyorum, dua ediyorum. İnsallah hayırlı çıkarsa ve olumsuz da olsa son bulursa ilk sana yazacağım. Benim için dua et olur mu aylardır sabrediyorum ben ama bakalım sonu nereye varacak :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ahh gaibin gaibe duası kabilinden Allah sonunu hayra eriştirsin

      Sil
  2. Pc yi açar açmaz ilk nabrutun sitesine girmek adetimdir. Pc yi açma nedenim de dur google a ''platonik aşklarla ilgili film'' aratayım da izliyeyim demem. Ve şu an okuduğum yazıyla gözlerim doldu. Bu yazıyı yazan arkadaşın kız versiyonunu düşünün ama henüz mezun olamamış son sınıf bir kızçe. platonik aşkında 4. yılı olan bir kızçe. o benim maalesef. benim o abiden tek farkım platonikliği dibine kadar en masumca yaşamam. kendisiyle tek kelime konuşmuşluğum yok ki yüzüne bakınca utanıyorum bile. sadece yan sıradan derste hocayı izlemesini izliyorum. Ünide son sınıfım beğenen olmuyo mu Allah var çıkıyolar ama hepsini reddediyorum. Çünkü aklım hala o esrarengiz kişide. Esrarengiz diyorum çünkü Dört yıldır aratmadığım yer kalmadı. Hiçbir sosyal medyada aktifliği yok. Çok efendi, çok hoş bir sesi var. artık mezun olacaz o başka şehire gidecek ben başka. Rabbimden hayırlı olanı istiyorum ama okulun bitmesine az kaldı ya benim üzüntüm de arttı. Bu satırları okuyanlardan tek isteğim güzel kalbinizdn dua etmeniz şu kardeşinize. Çünkü artık doldum zor geliyor susmak.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canımsın.
      Allah gönlünün muradını versin ne diyeceğimi bilemedim :(

      Sil
    2. Allah yardımcınız olsun hiç böyle bir durum yaşamadım ama yaşasam çok zorda olsa hatta hiç hoşlanmadığım durumda olsa ben gider konuşurdum usulunce heralde çünkü etrafımda kaç yaşına gelmis ama hala eski sevdiğini unutamamış çoluk çocuklu insanlar görünce bazen insanda deli cesareti olması gerek diyorum kendi kendime bir de islamda kadının evlilik niyetiyle karşı tarafa teklif etmesinde sakınca yok diye biliyorum internettende araştırdım ve şu sözleri buldum: Bir kadın veya velisinin sâlih bir kimseye evlilik teklif etmelerinde dinen bir sakınca bulunmayıp bilakis sünnete uygun bir davranıştır.
      Günümüzde her ne kadar yadırgansa da, güzel ahlaklı, ekmeği elinde ve dindar bir gence evlilik teklif edilmesi kadar normal bir şey olamaz. Bunu gurur ve izzet-i nefs meselesi yapmanın da fazla dayanağı yoktur. Belki biz­zat genç kadın veya velisinin doğrudan değil ancak dolaylı olarak bu yönde adım atmaları, hiç de çirkin bulunacak bir davranış değildir. Özellikle sosyal bağların iyice zayıfladığı metropollerde bu yola başvurulabilir. Sırf hemşehri veya uzaktan akraba olmak, yahut yüksek gelir sahibi olmak hiç de yeterli ve sağlıklı kriterler değildir. Esas kriter salâh ve güzel ahlaktır.İnşaallah hakkında hayırlısı olur ve ihtiyacın olan cesareti bulursun

      Sil
    3. Yine aynı anonimden ben. Sanırım dualar sonuçlandı. Hep hayırlısını istediğimden sonuca da razıyım. Sonuç ablası zaten ona kız bakıyormuş. Sınıftaki kimseye bakmıyormuş çünkü kendi şehrinden biriyle olmasını istiyormuş. Ne diyeyim bahtı açık olsun..

      Sil
  3. Gözlerim doldu boğazım düğümlendi okurken. Gerçekten zor bir durum ki şuan bende bunun bir benzerini yaşıyor gibiyim emin değilim hala neyse. Nasip diyip sineye çekiyoruz. Bir erkeğin bu kadar ince düşünceli olabileceğini düşünmezdim, üzüldüm beyefendi adına da, umarım hayatının geri kalanında mutlu olabilecegi birisiyle karşılaşır.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Belki sen de bu hikayeden ders çıkararak bir adım atmaya niyetlenirsin kim bilir :)

      Sil
  4. Hüzünlü bir hikaye :( kimbilir buna benzer ne çok durum yaşanıyordur. Nasip değilmiş ya da hayırlısı böyleymiş diyerek tevekkül etmek, edebilmek ne güzel...

    YanıtlaSil
  5. arkadaşın kız versiyonu gibi hissettim kendimi :) benimkinde karşı taraf birini sevmiyordu ama benim söylememem onun söylememesi birbirimizden hoşlandığımız zamanların çakışması sonra çözülmelerin olması ama iş işten geçmesi :)

    hikayenin sahibine naçizane tavsiyem : arkadaşım erkek milletisiniz (toplumsal öğretiler vs. kızların açılması inanın daha zor) baktınız kız boşta
    e o kadar da seviyorsunuz ne kaybedeceksiniz? söylemeyince şekil A kaybediliyor zaten söyleyin/açılın %50 şansınızı yitirip hüzünlere gark etmeyin.. ;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ahahahaha :D Beni öldürdün bu şahane tespit üzerine kitap bile yazılır. Satırlara bak ya :D
      Nasip değilmişe bağlıyorum müsaadenle :D

      Sil
    2. hihihhi..

      müsaade sizin bittabi ;) ama tedbiri alıp tevekkülü Allah'a bırakmak evla olandır ;)

      Sil
  6. Boyle seven erkek bulmak cok zor maalesef Kiza olan askina hayran kalmamak elde degil bayildim 😍Cekingenlik utangaclik cok sey kaybettiriyor galiba keske soyleyebilseymis nasip degilmis demekki Allah ona da hayirli bir es nasip etsin tabi bizlerede insallah 🙏🏻

    YanıtlaSil
  7. Başkalarının hayatı üzerinden yorum yapmak kolay o yüzden birilerinin hayatını sorgulamamaya çalışırım ama dayanamadım buna yorum yapasım geldi :) bu hikayeden etkilenmedim ben yani abi neden bu kadar pasif neden kız boşken hiç bir hamle yapmamış diye düşündüm durdum biraz suçladım da yani erkek tarafı olarak bu kadar cesaretsiz olmak kötü bence sonuç olarak demekki kader değilmiş

    YanıtlaSil
  8. Sevdiği kıza sevdiğini söylemek için firsat bulmuş aslında neden itiraf etmemiş anlamadım, susmak %100 kayıp maalesef. Elbette nasip değilmiş ama onunda kendisini sevdiğini öğrenmesi çok acı ya:(

    YanıtlaSil
  9. merhaba arkadaşlar ben bu hikayenin baş karakteri. uzun zamandır Nebrut ' u yoklamıyordum. google geçmişi düzenlerken hikayeye denk geldim. şuan ki durumumdan söz edeyim İzmir' de güzel bir firmada çalışıyorum. hayata devam ettim hem son hızla. kız arkadaşım var 1 yıl oldu. birbirimizi de çok seviyoruz . Allah herkese benim sevdiğim gibi bir insanı size nasip etsin. kız isteme merasimlerine girdik. bir ara müsait olunca tanışma ve bu sürece gelme durumlarının hikayesini paylaşacağım. Nabrutcum çok çok selamlar sana da :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aaaaa :) Çok mutlu oldum. Allah tamamına erdirsin. Merakla hikayenin devamını bekliyoruz.

      Sil