Yalnız kalmayı sevmiyorum!, bazen...

Zaman zaman yalnız kalmaya tahammül edemememin sebebi, iç sesim ile baş başa kalmaktan nefret ediyor olmam.
Kendimden bu kadar mı nefret ediyorum?, hayır, bunun kendinden nefret etmekle alakası yok!
Kaldı ki; kendimle barışık olduğumu tüm hata ve kusurlarımı blog'umda rahatça sergilediğimden anlayabilirsiniz.

Yalnız kaldığımda kafamın içinde sürekli konuşan kişi, yani o ben oluyorum, çok sinir bozucu.
Olmadık saçma, eski mevzuları Osmanlı arşivlerinden daha titiz bir arşivcilik örneği sergileyerek önüme sunuyor.
Bu da, üzüldüklerime tekrar üzülmemi sağlıyor.
Bazen ipleri gevşeyip bik bik bik susmayan bu sesle, yalnız kalmayı sevmiyorum işte.


O zaman kaçıyorum, kendimden...
Nasıl mı?
Ne bileyim, evde yalnızsam izlemediğim halde tv açarım ki, kafamı meşgul etsin, o, beynimin içinde susmak bilmeyen kızın sesinin bastırsın.
Mutfakta bir işle meşgulsem, yine arka planda ses yapan bir şeyler olmalı.
Odamı toplayacaksam mesela, lap-topu getirir bir Türk filmi falan açarım, zaten zilyon kez izlediğim için, iş yaparken duyduğum ses kafidir. Görüntüler tanıdık olduğundan kafamda dolanır.

Ama belki de...

''Şimdiye kadar olan sen ile artık yaşayamıyorsan, sana her çarpan insan, seni kendinden öte bir yere atmışsa madem, belki de en iyisi kendinden uzaklaşıp, yeni bir sen ile yeni bir başlangıç yapmak, eski Sen'e olanca uzaklığı ile kalmaktır.''
Aksini iddia edebilir misiniz?




Not: Video 13 dakikalık ödüllü kısa film.Bir meteor çarpması ile kendine 91 cm uzakta yaşamak zorunda kalan bir adamın hikayesini anlatıyor. İzlemenizi şiddetle tavsiye ediyorum.




Yorum Gönder

34 Yorumlar

  1. iş yerinde sürekli yalnız olduğum için artık kalabalık ortamlar da asıl çok bunalıyorum, senin durumun da ilginçmiş :P

    YanıtlaSil
  2. Kendime yeni bir ben lazım..
    Bu yazının üstüne daha çok kabul ettim bu durumu.
    Yalnızlık evet ama o iç ses yok mu bazen çok mutsuz çok huzursuz ediyor hem de..

    YanıtlaSil
  3. Keyifliysem severim. keyfim yoksa dediğin gibi aklıma hep olanlar, keşkeler dolar durur. Hoş, yalnız değilsem de dolarlar ya neyse.. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. evet bu güzel somut bir açıklama oldu keyfim yerinde isem bende :D

      Sil
  4. bende sabah işe giderken yolda aklıma olmadık şeyler geliyordu daha işe giderken mutsuz olacak .10.000 tane neden buluyordum. Yada olmayacak şeyler iç ses önden gidenin çorabına eşarbına vss... takılırdı.
    Şimdilerde ya bir şarkı dolarım dilime yada bir sureyi defalarca okurum saymadan sessizce
    işe yarıyor yalnız yürümek benim sorunumda...:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. yalnız yürümek off!! o zaman tüm düşünceler basar işte!

      Sil
  5. Kendime yeni bir ben lazım diyorsun yani;)

    YanıtlaSil
  6. Postlarınızı okuyunca kedimi görüyorum sanki

    YanıtlaSil
  7. Animasyon evde izlenecek onu aldım kenara.. Ama her zaman o düşünceler gelir kendimi bildim bileli kaçıyorum o düşünceleerden zor.. Gerçekten zor ..

    Ayrıca Mimledim seni :)

    YanıtlaSil
  8. Tam da tatil arefesinde okudum yazını sevgili nabrut yalnızım 1haftalik izin kullanicam ve yalnız tatil istemiyrm kararsızlık içinde bilet de aldım iptal dusuncesndeym velhasıl yalnızlık zor şey

    YanıtlaSil
  9. uyumak en iyisidir zorla uyuturdum kendimi bende. şimdi de dizilere veriyorum kendimi düşünmemek için. ama biz kadınlar düz kafa değiliz o cümleler bir yerden çıkıyor ne yaparsan yap üzüyor sonra seni :(

    YanıtlaSil
  10. ahh nabrut ahhh....
    benim kafamın içinde de birmilyon ses var..
    yapı olarak takıntılı olmanın getirisi...kayınvalide görümce elti kayınbaba koca çocuk annem babam hepsi kafamın ıcınde durmadan konuşuyor...kocama gore ben konuşturuyormuşum.susun uleeennn desem yetermiş :)
    bu sıralar deli gibi spor yapıyorum yorgunluktan pert oluyorum sızıp kalıyorum :) onlar da pek konuşmuyor :)
    hanımefendi asel

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. şahanesin! yoksa sen ben misin :) bende spordan artı dersler tüm gün koşturmaca halinde olunca yorgunluktan çok çabuk sızıyorum bu ara :)
      ama eşinin önerisi şahane :D
      susun uleyyn :D

      Sil
  11. Bu animasyon çok hoş ya izlemiştim bi zaman önce.
    İç ses mevzusu kelin merhemi olsa ah ah :-)

    YanıtlaSil
  12. Nabrutcum yok ya biz kardeş falan çıkıcaz diye korkuyorum:))) o kafamın içindeki ses beni bir ara o kadar rahatsız ediyoduki psikoloğamı gitsem diye düşündüğüm olmuştur(aslında çok sık değil senede bir iki defa ancak oluyordu) yalnız kaldığımda kafamın içinde bir ses hızlıca, telaşla konuşuyor ve ben ne dediğini anlamıyorum öyle olunca koşarak tvyi açıyordum anında geçiyordu sebebini çok düşündüm sonunda şuna karar verdim normal yaşamımda sürekli bişeylere koşturuyorum işimden dolayı sürekli konuşuyorum beyin sürekli meşgul bir anda birçok şeyi düşünüp yapmak zorunda evde yalnız kalınca da beyin içindeki çark bir anda duramıyor galiba o telaşla çalışmaya devam ediyor (balataları yakmak buna mı deniyor acaba:)) neyse sinir bir durum velhasıl delilikle velilik arasında ki çizgi çok ince derler ya ben buna kesinlikle kesinlikle inanıyorum ve dua ediyorum Rabbim akıl sağlığımızı korusun...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. kardeşimle bu kadar benzeşmezdik bence, olsaydı yani :)
      ben ne dediğini anlıyorum maalesef ve dedikleri canımı sıkıyor boğup denize atmak istiyorum :DD içimdeki sesi içimden çıkan canavar öldürmek istiyor :DD
      amin...
      yaşanmışlıklar insanı yıpratıyor maalesef durum bu...

      Sil
  13. İç sesimi ben de pek sevmesem de, yalnız yaşamayı seviyorum.Zaten yılın altı ayı yalnız yaşıyorum :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Eskiden yalnız yaşarken bende severdim sonra alıştım sanırım :)

      Sil
  14. bende yalnız kalmamak çok düşünmemek için her ne yapıyorsam yapayım mutlaka müzik açarım düşünmektense o şarkıya eşlik etmek bana daha iyi geliyor ve sessizlik bana sanki yaşamıyormuşum o sırada boşluktaymışım hissi veriyor sevmiyorum

    YanıtlaSil
  15. Yalnız olmadığıma sevindim aslında :)

    YanıtlaSil
  16. ben daha önce izlemiştim o kısa filmi ama o filmin yalnızlık olgusuyla değilde şizofreni hastalığıyla alakası varmış
    gerçi bana da yalnızlık gibi geldi ama filmde bazı olayların anlamı ortaya çıkmadığından uzun bir süre bir şey mantıklı gelmemişiti ana fikirle ilgili
    sonra araştırdım şizofreni hastalığıymış filmin vermek istediği mesaj

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. doğrudur ama ben yanlızlık olgusu olarak düşünmeyi tercih ederim :)

      Sil