Not:Az dert yansam olmaz mı?
Biz Güzin Abla mıyız? derseniz anlarım,okumayın bir tekmede siz vurun bana :)
Babaannemden bahsettim.
Onun kocası olan adamdan da....
Dedemden bahsetmek isterdim şimdi ama,
Dedemi kısa anlatamam,uzunda anlatsam hakkını vermem.
Dedenden bize ne adam sende!diyenleriniz de olabilir.
Ama ben kime benzediğimi,aslında kendimi anlatacağım.
Dedeme çok benzerim,huy olarak!
yoksa fiziken ela gözlü kumral 190 lık çok yakışıklı bir adammış,hoş hala da öyle.
Dedem de dedesine benzermiş ki,
çobanmış,ve her çoban kadar biraz abdal!
Köyün sürülerini güdermiş,kendisinin de sadece bir tane koyunu
varmış.
Bir gün sürülerdeki emanet koyunları kaybederim korkusu ile kendi hayvanını satıp ''elalemin'' koyununun boynuna zil almış.
Elindeki bir koyundan da olmuş.
Düşünebiliyor musunuz?!
İşte dedem bu ''abdal'' adamın hem adını,hemde huyunu miras almış üzerine.
Bana kadar geldi bu miras.
Bende bu mantıkla yetiştirildim,başka türlü yapmasını bilmediğim için de hep kendiminkileri kaybetmek pahasına başkasına koştum!
Bu yaşıma kadar...
En esaslı rövönşataları ben bu miras sayesinde yedim.
En son kendi kalesine gol atmasın diye uğraştığım forvetim beni topla beraber filelere yapıştırdıktan sonra,
işte o zaman büyüdüm ben!
Değiştim.
Çünkü ben o zamana kadar,
kalan 21 kişiyi de aynı takımdan sanıyor,kaleme gelen her bir oyuncuyu bizim takımdan biliyormuşum.
Rakip oyuncuları ayıkladım artık.
Ama vücut bu değişime pek hazır da değil biliyor musunuz?
Halbuki ben;
Ali Baba Saat'in Kaç oyununda hiç Ali Baba yapılmamış çocuk,
ben,
don ateşte hep dona kalan çocuk,
ben,
hep kaçan topu toplamaya giden çocuk.
Saklambaçta çamlak çömlek patlatan,seksek oynarken taşı doğru kareye bir türlü atamayan çocuk!
Ya tamam abartıyorum,
Küçük Emrah'a bağladım yine ayy kapatın şu blog'u.
Vallahi suç benim değil bunu yazarken bir şey dinliyordum,
o beni bunları yazmaya itmişti ama şimdi baktım da,bitmiş.
Not:Biliyorsunuz günümüzde abdallık oldu,aptallık!
Not2:Yazarken acayip bir ciddiyetsizlik sorunum var biliyorsunuz değil mi?Yazının sonuna bakmayın siz bu yazı çok hüzünlü bir yazı aslında!
26 Yorumlar
La tahzen nabrutum , insanlara rağmen güzel yaşamak
YanıtlaSilinsanlara rağmen yaşamaya çalışıyoruz durmak yok yola devam :)
SilUst uste gelip biriken can kiriklarinin icsel olarak devam edemeyip, dissal patlamaya dönüştüğü bir yazi olmuş iyide olmuş rahatlar insan deriiiinnn bir nefes alip kalinan yerden kosmaya devam hayata... mrl
YanıtlaSilevet tamda derin nefes kısmındayım aslında
SilMerhaba nabrut blogunu bir suredir takip ediyordum,ilk kez yorum yazma ihtiyaci hissettim buyumek eglenceli olmasa da yaralarimizla buyuyebiliyoruz bir filmden hatirladigim replik "pastadan 2. dilim en cok aci cekenin hakkidir ve biz yaralarimizla ovunup yarismistik"
YanıtlaSilyada buna benzer birseydi iyileserek buyursun ins.( benim iyilesmek 4 yilimi almisti yasadiklarimiz cok farklidir mutlaka ben bir zamanlar tum insanlardan nefret ediyordum en yakinlarimin sayesinde)
ne güzel bir yorum çok teşekkür ederim.
Silben insanlardan nefret etmiyorum ama eskiden insanları çok severdim arkadşlarım bu kadar sevebilme kabiliyetini nerden edindiğime şaşırırlardı şimdi öyle değilim.
güven ve sevme problemi yaşıyorum bakalım ben kaç yılda toparlanacağım
Nabrut'uuum ah o rövaşatalar yok mu ben de hep klişe takılırım eli hançerliler derim onlara. Ben de kevgir oluyorum bu arada çok deliklilerinden.
YanıtlaSilBenim dedelerimde var mıdır bilmem bende de var bu huy. Aslında güzel ama insanı kullananlar yüzünden işte amaaan.
Deden tam bir karizma yalnız hee.:)
Abdallık aptallık ah ah aaah diyorum sadece.
Sevgileeer :)
kevgirliğimiz bile kalmadı gibi aslında:)sen bide benim yaşıma gelince gör :)
Silo adam da kimin dedesiyse artık :)
öptüm çok :*
yazı tarzını çok seviyorum hiç bozma biraz ciddiyetsizlik şart :) hayatından bazı insanları ayıklamak gerekiyor bazen ama bu pek mümkün de olmuyor sen başarmışsın ne mutlu sana
YanıtlaSilbaşarmak mı?!
Silçıkarmak mümkün değil sadece mesafe koyabiliyorum.bazen hayatının ortasına oturttuğun kimseler oluyor golleri atanlar.
işte o zaman sadece mesafeler çözüm oluyor.sadece
canım benim.değer bunlar.güzellik.insanlığın güzel yanları.kaybedildiği sanılan yerde kazanılan aslında.bakılan pencere Allah ahlakıyla ahlanmaksa rıza da arkadaştan değil Allahtan bekleniyorsa hüzün neden ki..neyi kaybettin ki..sizin en hayırlınız insanlığa en hayırlı olandır deniyorsa var sen hep topu getiren ol.değer bilmeyenler değerini ne anlasın..elmas bilenin yanında elmas bilmeyene adi bir cam..kaybetme değerlerini..
YanıtlaSilHay Allah razı olsun .
Silne güzel şeyler yazmışsın.içim ferahladı
ayh tekme yiye yiye bi hal olduk, akıllanamadık
YanıtlaSilhele bi de sevdiğin insanların yanında olmadığını görmek.
eskiler adamsız kalmak en kötüsü derdi de anlamazdım iyice idrak etmiş oldum,
ama artık daha az kişi daha öz sevgi olayım budur, inşallah tabi (:
az kişi kalması da çözüm değil,insanı yanlızlaştırıyor.
Silen güzel çözüm mesafeli olmak gibi ama yapabilirsek,uslanırsak!
bir uslanmaz da burada var !! hayatımın uzun (3 yıl kadar) bir dönemi kimseye güvenmeyerek geçti..
YanıtlaSilama en çok ben yıprandım! sanırım bünye alışkın değil :) güvensizliğimle yalnızlaştım.. şimdi yavaş yavaş toparlamaya çalışıyorum..
şu anda en etkilisi az ama öz insanı çevremde tutmak.. asıl mesele onları bulabilmek..!
alışıyoruz be nabrut, insanoğlu işte! herkesi kendimiz gibi bilmeye devam ediyoruz! birisi güleryüz gösterdimi ondan zarar gelmez bana diyorum!
sanırım bu kafayla daha çok tekme yerim!!
ama sen yapma sakın :))
uslanmak ne mümkün mayamızda varsa...
Silben az ve öz insanı çevremde tutarak o özzz insanlardan yedim ama darbeyi.
O yüzden ben bir sürü insanı hayatıma dahil edeceğim artık ama artık ben eski ben olmayacağım anlatabildim de mi :(
emrahın kardeşi gülcan belirdi gözlerimin önünde ve sana doğru gülcan diye bağırarak koşasım geldi.
YanıtlaSilbeni ilk gördüğünde gülcaaan diyerek boynuma atıl tamam mı? :)
Sil:( evet yorumlara da baktım senin yazıdan sonra güzel şeyler dükkanının söylediklerini bende kendime söylüyorum sonra bakıyorum ben henüz o mertebede değilim yine kırılıyor yine dökülüyorum hak etmedim ben bunu düşüncesi kemiriyor. yanlız bilirsem ki gelen giden veren alan o o gözle bakmaktan biraz olsun ayrılmazsam kalbimin taaa içine sokarken oranın asıl sahibini unutmadan yaparsam ya kazık yemiyor ya da çabuk ayıyorum. hüzün dediğin şeyi okurken tam anlamıyla hissetmek mümkün. gelgelelim o topla beraber kaleye varma hadisesi gözümde canlandı durumu tek cümle ile harika özetlemişsin . herkesle ne yazık ki aynı takımda olmak mümkün değil. ay ben de ne çene var :)) hz. süleyman duası dır: Rabbim bana hayırlı dostlar ver der.. hayırlı dostlarımız olsun dünya ve ahiretimiz için bizi kardeş gören
YanıtlaSilhep öyle dua ederim Allahım hayırlı sana yaklaşmaya vesile olacak dostlar ver...
Silzaten hazmedememek bunu hak etmedim diye düşünmek insanı uykularından ediyor ya :(
ama dediğin gibi püf nokta bu.
bunu her zaman derim,dosta dalıp gerçek dostu unutmaa nabrut!!
ay çok alakasız biliyorum ama ben bu yazıyı yazarken dinlediğin şarkıyı çok merak ettim ıımm;)
YanıtlaSilşarkı dinlemiyorum aslında dizi ostlarından biriydi sanırım:)
SilBöyle böyle büyüyecen sen, işte bunlar hep büyüme belirtileri
YanıtlaSilkazık yiye yiye....
SilBu cocuk bütün kızlar oyun oynarken bakan kız..
YanıtlaSilBütün oyun eşlesmerinde hep kalan kız
Resmlerinde hiç arkadaşlarına sarılı olmayan kız
Hiçbir doğum gününe davet edilmeyen kız
en arkada öğrencilik hayatını bitiren kız
Ağır travma bu yaşıma geldim ilkokulda yaşadıklarım travma olarak hala bende emanet Hala o eziklik ezilmişlik duygusu hediye etti okul bana
seni alıp bağrıma basasım geldi :/
Sil