Mimlendim....

Amak-ı hayal mimlemiş beni...
Sağolsun...




Konu: Blog açma hikayeniz... Buralara yolunuz nasıl düştü ve neler hissediyorsunuz bi anlatın bakalım.


Yazacaklarım bir hikaye eder mi bilmem???


Ama neden böyle bir şeye karar verdim?


En büyük nedenim çevremdeki tek tip hayata dar açıdan bakan kalitesiz insanlardan sıkılmaktı sanırım. Böylece hayata farklı pencerelerden de bakmayı bilen insanlara rastlayabilirim diye düşündüm.


Sonra;


hep aileme karşı sorumlu hissettim kendimi. Bu yüzden her adımımı hesapladım onları mahcup etmemek adına... Burada ise her şey serbest. Öyle içimden geldiği gibi yazıyor çiziyorum. :)
Sorumluluk duygusu olmadan yaşamak bir dağın zirvesine çıkmak gibi.. 
Rahatlatıcı...






Vee hayatımın şu devresi o kadar sorunsuz ve eğlenceli  ki...
Tadını çıkarıyorum ve bu güzel günleri ilerde hatırlamak istiyorum balık hafızama inat.




P:s: Gerçek hayatta yaşımdan büyük  ulvi görevler yüklenmişken omzuma, kendim için şekillendirdiğim sanal satırlara hiç bir ulvi amaç yüklemiyorum.




Neler hissediyorsunuz demiş AMAK-I HAYAL


Evet ya neler hissediyorum ben?


Yorum bırakmasını merakla beklediğim bir çok arkadaşım oldu...


Yazılarını merakla beklediğim hatta uzun zaman post girmeyince meraka düştüğüm blogdaşlar oldu.


Çok şey öğrendiğim yazıları ile  hayata karşı tecrübe edindiğim ablalarım, abilerim oldu...


Daha ne olsun ama değil mi?


İsteyen herkes bu mimi üzerine alabilir :)))


Tekrar p:s:) Ayrıca bu mimi yine unutmaz inşallah diyerek Paranoyak Satırlar'a yolluyorum :)))