Bugün biraz nostalji yaptım. Dolabımın altında ki kutuları ortalığa çıkardım. Ortalığı biraz dağıttım. Sonra tekrar toplamak için kendime kıza kıza iyi bir efor sarfettim. Söylenmeye, ilenmeye bayılırım. Suçu başkasına atmakta da üstüme başkasını tanımam.
Kutularda neler mi var?
Neler yok ki. Bir kutuda peçete koleksiyonu,
Bir kutuda davetiyeler,
Bir kutuda hatıra mahiyetinde aklına ne gelirse (çiğnenmiş sakız dahil)
Bir kutuda mektuplar,
Bir kutuda ise aşağıdakiler var.
EVEET!!! Kokulu kağıtlar.
Biz bunlara kokulu kağıt derdik. Başka isimler verende vardır, bilmiyorum.
Bu kağıtlar bir güzel kokardı ki.Kutuyu her açışımda aynı kokuyu duymak istiyorum ama yıllar sonra hala kokuyor olmalarını beklemek gülünç tabi. Ama ben hayal ediyorum kokuyu burnumda hayal ediyorum.Kokuyu hayal etmek.
Ben çocukken bunlar defterler halindeydi ve arkadaşlarla değiş tokuş ederdik, erkek çocuklarının futbolcu kartı değiş tokuş etmeleri gibi….
Güzel kokarlardı, bir kız çocuğunun tamda hoşuna gidecek gibi…şekerli…Evet şekerli kokarlardı…
Bende daha çok vardı bunlardan ama annemin ısrarları sonucunda içinden kıyamadıklarımı seçip kalanını verdim, veriştirdim.
Annem de haklı her şeyi anı adı altında topluyorum çer çöp dolu kutu kutu.
Sizinde var mıydı bunlardan?
17 Yorumlar
AYYY GERÇEKTEN NOSTALJİ OLMUŞ BENİDE ÇOCUKLUĞUMA İLK OKUL YILLARIMA GÖTÜRDÜN KESİNLİKLE BENDE BAYILIRDIM BUNLARA VE O ZAMANLAR ÇOK MEŞHURDU TABİ ÇOK SAĞOL CANIM :)))
YanıtlayınSil@didem rica ederim çocukluğa dair herhangi birşey bile mutlu ediyor insanı.mutlu olduğun için mutlu oldum.
YanıtlayınSilneyse ,tek toplayıcı değilmişim şu dünyada
YanıtlayınSil@neval bende tek olmadığımı öğrenip sevinmek istemiştim:)
YanıtlayınSilBizim ev olduğu gibi nafdalin kokardı..
YanıtlayınSil@profösör nafdalin kokusuna sebep ola ne ? her evin kendine has bir kokusu vardır ama nafdalin kokan bir evde yaşamak zor olsa gerek:)
YanıtlayınSilbenimde çocukluğumdan beri biriltirdiğim şeyleri annem yıllarca saklamış. onun çatı katını temizlerken hepsini attım. şimdi üzülüyorum niye attım diye.Ama onları muhafaza edecek yer lazım.
YanıtlayınSilEskiden çeyizleri güveyi böceği yerdi. Bunu eskiler bilirler. Onun için annelerimiz yorganları ve çeyizleri naftalin koyarak önlemeye çalışırlardı. O koku hoşuma gider benim..
YanıtlayınSilhehe süper canım yaaaa
YanıtlayınSilKokuluydu herşeyim niyeyse :D
Kokulu silgiler
Kokulu lahana bebekler(elleri ve yanakları ohhh mis misss)
Ve tabiki kokulu kağıtlar
Yaşanmışlık güzel şey :=)
Bu yorum yazar tarafından kaldırıldı.
YanıtlayınSil@profösör naftalin kokusunu bende biliyorum tabi.(yoksa bende mi çok eskidim:)annemin sandığı hala naftalin kokar.ama sadece sandık tabi:)
YanıtlayınSil@porti yaşanmışlık güzel yaşananlar ortaksa ve senin özlediklerini senle özleyen birileri varsa bu daha da güzel:)
@nisa nostalji yapacak kadar geri de bıraktık çocukluğumuzu:( ne kadar üzücü yaa
aynen cnm bendede vardı ve bende kokulu kağıt derdim :) ayy çocukluk zamanlarım geldı aklıma off of :)
YanıtlayınSil@elif :) ileride bir teknoloji çıksa ve biz istediğimiz zamana dönsek.zaman makinası efsanesi gerçek olur mu?neden olmasın:)))
YanıtlayınSilBu arada "Değerler Eğitimi" hakkındaki görüşlerinizi sayfamda paylaşmanızdan memnuniyet duyacağız.
YanıtlayınSilKokuyu hayal etmek kelimesine gülmüşsün.Var öyle bişey gülme hiç:)
YanıtlayınSilBenim hatıralarım hep kokuludur.Küçüklüğümün 4/5 yaşını bakır kokusuyla hatırlarım ben bir nem (rutubet) kokusuyla.okula ilk başladığım döneminde bir kokusu var.Ama tarif edemem işte şudur budur diye.silgi kokusu gibi mi desem,tarifsiz...Adını koyamadığım o tarifsiz kokuları bazen algılar birşey hatırlatıyor derim sonunda muhakkak bir hatıranın kapıları aralanır...
Çocuklu dönemleri farklı farklı şehirlerde geçen insanların ortak paydalarda buluşması ilginç :) Benim de vardı bunlardan. Her gördüğüm o kokulu kağıt defteri benim olsun isterdim. Sanırım bir dönem mahalle kitapçısı benden iyi para kazanmıştı. Arkadaşlar ile yapılan değiş tokuşlar da bu işin en güzel yanıydı galiba :)
YanıtlayınSil@böcük tabi canım değiş tokuş kısmı feci idi.biri yeni defter alınca 2'ye 1 değişirdik:) o kadar ciddiye alıyorduk bu işi:)
YanıtlayınSil