Nişan atmak ayıp mı?

Nedense örf ve adetlerimiz içinde geçmişinde ne kadar sevgilinin olduğunun hiçbir önemi yok! Kaç sevgiliyi terk ettiğin, kaçı tarafından terk edildiğin kimsenin umurunda değil. Ama ilişkiyi flört yerine ailelerin onayı olan nişan adıyla taçlandırınca terk ettiğinin de terk edildiğinin de şeceresi tutuluyor. 

Hele hele nişandan dönmek! Öl daha iyi! Toplumun bir kesimi tarafından dedikoduların ana merkezi oluyorsun. Bazıları vah vah diye üzülürken bazıları iki kişiden kimin daha huysuz, kimin daha terk edilmeye layık olduğu üzerine iddialaşıyorlar.

Halbuki nafile bir akıl fırtınası yapıyorlar. Nişan atmak için sebepler;

Manen tüm cevap nasip değilmişten öteye geçemezken madden de olay şundan ibaret oluyor;

bir elmanın yarısı ile bir armutun yarısı bir olup bütünleşmeye çalışıyor ve sonuç alınamıyor.

Elma ve armut birleşemez mi derseniz;

eğer insan yarım olmaz, bütün haline gelir ve evlenerek tamamlanacağını düşünmezse iki tümden oluşan bir elma ve bir armut meyve kategorisinden hayatlarına mutlu mesut devam edebilirler. 

Ama maalesef ki evlenmeden kendini tamamlayan kişi sayısı çok az ki bu da bence ülkemizdeki evlenme yaşının alt sınırlarda olmasından kaynaklanıyor.

Konudan biraz uzaklaştım; nişan atmak kısmına geri dönüyorum. Nişan zaten kişilerin birbirini tanıma sürecine girdikleri, birbirini tanısınlar diye ayrılan bir süre zarfı. Eğer nişanlanan kişi illa evlenmek zorunda olsaydı nişana ne gerek vardı? Direk düğün olması daha mantıklı değil miydi? Neden evlenmesine kesin hüküm verilen iki kişi uzakta yaşamaya devam ediyordu ki? Bu akdin olumlu ya da olumsuz tamamlanması sürece dahildir. Elbette gönül ister ki bu yola çıkıldıysa sonu beyazlar içinde bitsin ama daha giriş kısmında sona ulaşılamayacağı gibi bir olasılık her zaman vardır.

Nişandan döndüğü için üzülüp zor zamanlar geçirenlere kızmıyorum. Elbette insan kedisini kaybetse üzülüyor, kaldı ki hayatına dahil etmek isteğiyle baktığı birine tamamen yabancılaşması ve bu sürede mahalle efradınca dayatılan baskılar vesaire vesaire insanı yıpratan zorlu bir süreç. Tamam, bu konuda hemfikiriz.

Benim kızdığım nişandan dönen birine; adı birken iki oldu gibi çirkin bir darbı meselden başlayarak leke aldığına kadar varan ağır itham ve düşünceler.

Günümüzde flört gayet medeni iken nişandan dönen bir kız ikinci sınıf insan muamelesi görüyor ve ben buna tahammül edemiyorum.

Aranızda nişandan dönenler olabilir, belki nişan atmak isteyen ama mahalle baskısından ötürü kendini birine mecbur hissedenler olabilir;

Onlara diyorum ki;
Peygamber Efendimiz (s.a.v)'e İslam tebliğ edilmeden önce;
Ebû Leheb'in oğlu Utbe ile Hz. Rukiye, 
Uteybe ile Hz. Ümmü Gülsüm arasında nikâh için söz kesildi.

Peygamber Efendimiz'in İslamiyeti tebliğ etmeye başlaması üzerine Ebû Leheb Peygemberimizin canını yakmak için bu nişanı bozdu.

Eğer nişan atmak bir kızı lekeleseydi, Peygamber Efendimizin Pür-i Pak kızlarının başına asla böyle bir şey gelmez, Allah onları himaye ederdi. Nişan atmanın gayet insani ve doğal olduğunu bizlere aktarmak adına Hz. Allah böyle bir hadise vukua getirdi.

Daha bunun üzerine benim söyleyecek sözüm yok ama yakın zamanda başından böyle bir hadise geçen S.T yaşadıklarını bizimle paylaşmak istemiş, sözü ona bırakıyorum.

"Canım toplumumuzda ya da şöyle söyleyim benim yetiştiğim kültür de evlilik nişanlılık bunlar o kadar değerli ki mesela biriyle bir yola çıktıysan ama anlaşamadıysan dönüşü o kadar zor ve ağır ki bizzat kendim yaşadım bunları... 

Yaklaşık 2.5 yıl önce görücü usulü sözlendim başta her şey o kadar güzeldi ki o zamana kadar gelenlere hiç böyle ısınmamışım ve bu hissettiğim duyguyla biz sözlendik. Ama her şeyin o kadar toz pembe olmadığını çok geçmeden anladım.  

Babamın baskısı başlamıştı, uyarılar geliyordu; benden izinsiz çıkmak gezmek yok, çıksan da baş başa değil mutlaka biri olacak ya da o annesiyle gelecek. 

Ben böyle olacağını hiç tahmin etmemiştim ama o zaman ses etmeden kabul ettim. Şu an bunları düşününce kendime şaşırıyorum. Bunlara rağmen dayanamayıp 2 sefer dışarıda buluştum bu buluşmalar da tamamen seviyeli bir biçimde oturup bir yerde kahvaltı etmekten ibaretti. Neyse biz sözlü olarak 1 ayı geride bıraktıktan sonra içime sinmeyen bir şeyler oluşmaya başladı.  Karşımdaki insan evliliğe hazır değil gibi hissediyordum çok geçmeden de bir tartışmamız sonucunda bazı hususlarda sorumluluk almanın işine gelmeyeceğini söyledi ama ayrılmak da istemiyordu. 

Artık çok geçti ve bende tamamen devreler yanmıştı. Madem sorumluluk almak istemiyordu neden sözlenmişti? Annesi geldiğinde de oğlunu öyle kabul etmem gerektiğini söyleyince son olay patladı bende o perde kalktı ve gerçekleri görmeye başladım artık.  

Bir cesaret babama açtım konuyu; istemiyorum ben, dedim. İşte dönüm noktam aslında tam da burasıydı. Bu işi bitirmenin o kadar kolay olmadığını anlamıştım. Babam öyle bir tepki verdi ki bana, kendimi evlenmeye mecbur gibi hissettim.  

Ama sonuçta ben daha baskın çıktım ve ayrıldım. Benden ayrılmak istemediğini söyleyen o sözlüm ara bulmaya gelmemiş gönlümü almamıştı. İki tarafta yoluna gitti ama benim eski hayatımdan eser kalmamıştı. 

Bu olay sonrasında beni tek dışarı yollamayan bir baba modeli oluştu.Sırf iki sefer nişanlımla habersiz çıkmamdan dolayı oluşmuştu bu baskılar. Buluştuğumuzu karşı taraf söylemişti, üstelik aramızda kalmasını istediğim halde! 

Gittiğim yerlerden ağlayarak geliyordum, izinsiz çıkmam çok büyük sorun olmaya başlamıştı. 1 sene boyunca doğru düzgün sosyal hayatım olmadı, babam sonrasında yumuşadı siniri geçti ve doğru bir karar verdiğimi anladı ama olan benim 1 seneme olmuş, toparlanmam uzun zaman almıştı.  

Sonrasında tekrar evlilik için görücü usulü olmak şartıyla görüşmelerim oldu ama kimisi aile yapısından dolayı söz atmamı kabullenemedi, kiminden de beklediğim güveni alamadım derken 2.5 yıl geçti. 

Bence söz atan insanları tebrik etmek gerek yolun başında olmayacağını anlamış ve dönmüş kişiler bunlar. Kimse ayrılmak için bir yola çıkmaz ya da kimse boşanmak için evlenmez. Toplumda kız evlatlara öyle bir baskı kurulmuş ki mesela benim iki erkek kuzenim de söz attı ama benim yaşadığım zorlukları yaşamadılar. Kesinlikle bazı şeyler geçse de yürekten çıkmıyor. Başınızı ağrıttım hakkınızı helal edin ama dertleşmeye ihtiyacım vardı..."

Yorum Gönder

20 Yorumlar

  1. Aslında flört olayı bizim toplumumuza sonradan empoze edilen bir durum olduğundan onunla ilgili geleneksel katı kurallar oluşmamış. Aileler durumlarına ve konumlarına göre ya flörtü kabul ediyor ya da etmiyor. Nişan, söz gibi olaylar ise herkes tarafından duyulup bilindiği için daha bir ciddiye alınıyor. Sizin oraları bilmem ama ne yazık ki bizim buralarda nişandan dönmek evlenip boşanmakla eş gibi. Elbette yine erkekler daha şanslı. Onlar için de bu durum sıkıntılı olsa da kızlar için çok daha vahim. Bizim oralarda böyle bir kıza artık bekar bir erkek talip olmaz. Evlenmiş boşanmış ya da dul biri ile evlenmesi gerekir.

    Elbette ben bunun böyle olmasını asla kabullenmiyor ve savunmuyorum. Belki de bu yüzden çok az evlilik görüşmesi yaptım ve çok fazla ince eleyip sık dokudum da bu katı kurallar yüzünden evde kaldım ��

    Bence bu durumu fazla kafana takma. İnsanların ne düşündüğünü umursamazsan ve önemli olanın Allah'a olan hesap olduğunu bilirsen mutlu olursun. Allah seni senden iyi biliyor. Ve eminim ki sana en iyisinden bir kısmet gönderecek de o zaman şimdi konuşanlar "İyi ki de söz atmış, gördün mü nasıl birini buldu" diye diye haset lerin den çatır çatır çatlayacak. İnşallah ��

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İlk paragrafa çok üzüldüm :/
      Ne diyeceğimi bilemiyorum, sanki eski bir kitap okuyor gibi yabancı geldi :( Rabbim korusun seni.
      Son paragrafa da yazar adına amin diyorum :(

      Sil
  2. Ah canım kıyamam sana ama malesef aldığın tepkiler o kadar tanıdık geliyor ki bana şu lanet ayrımcılığı bir türlü kıramadık şu toplumda

    YanıtlaSil
  3. nişanlılık döneminde aileler gerçekten kafayı yiyyorlar. tek başıma hiç tanımadığım adamlarla suriye ye gidip fotoğraf çekmeme izin veren babam, nişanlımla dışarı çıkacağım diye o dönem her şeyime karışır olmuştu. durmadan arıyordu falan. insanı boğdukça boğuyorlar. bir de onu yap bunu yapma muhabbetleri var ki, insanı bu dönemden soğutuyorlar. bu yüzden nişanlılık dönemi kısa tutulmalı. aile baskısı insanı karşı tarafa da farklı yansıttırıyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Asıl bu durumda daha az baskı yapıp doğru karar verilmesini sağlamak gerekirken ... :/

      Sil
  4. O kadar guzel yazilmis ki bu yazi beni derinden etkiledi😔.

    YanıtlaSil
  5. Bana göre bizim toplum her şeyi yanlış anlıyor. Annem hep der ben keşke evlenmeden tahmin Etsem de söz atsaydım diye
    Bazen gerçekten insanı kurtarıyor aslında baya cesaret istiyor . Çünkü bazısı düzelir eder öyle böyle diyip evlilik yoluna gidiyorlar .
    Bizim toplumda erkekler kral gibi kızlar köle
    Kusura bakmasın kimse ama öyle
    Değer yargılarımız aşırı yanlış biçimde

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tüm dünyada erkek egemen ama sorun olan egemen olmaları değil baskı kurmaları :/

      Sil
  6. Kardeşim hakkında hayırlısı bana söylemesi kolay tabi bir sürü sıkıntı çekmişsin ama olan da mutlaka olumlu birşeyler vardır. Hz Zekeriya dua ederken eksiklerini değil verdiklerini görerek şükredermiş. Elhamdülillah sen de inanıyırum ki yanlış bir karardan dönmüşsün ömürünü değil belki 1 seneni zorlu geçirmişsin. Tebrik ederim bu arada duaların kabul olmuş ;Allah biz dilemesek zorlansak pişmanlıktan kıvransak dahi bizi seviyor ve gözetliyor . Hakkımızda hayırlısı nı gönlümüzü razı kılsın rabbim . Ahhh bu elalem yok mu iyisinde kötüsünde her şey de söz sahibi onlar hayatımızı bize bıraksalar ne güzel ya da onları işitmeyip biz yolumuza emin adımlarla gitsek .. Yapabiliriz bence ya :)

    YanıtlaSil
  7. Toplumumuzda kadin olmanın çok zor olduğu konusunda hemfikirim. Yazar 1 yılınin gittiğinden bahsediyor bu çok acı. Insanlar ne der diye 1 yılı gidiyor bir insanın. Yazar üzerindek baskiyi da çok iyi anlayabiliyorum. ilk talibimi reddettigimde babamdan ve akrabalardan hiç beklemediğim şeyler duymuştum. Her şeyi tammış içimin isinmasinin ne önemi varmış

    YanıtlaSil
  8. Bir de düşündüğüm nokta bu toplumsal tabulara nasıl karşı koymak gerekir acaba. Nasil birgun bu toplumda din ve orfumuz karıştırılmadan yaşayacağız...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Belki bizim çocuklarımız daha iyi olur... daha iyi günler görür

      Sil
  9. Sevgili nabrut dun hakkimda konusulanlari ogrendikden sonra cok kotu olmustum ki yazina rastladim ☺️Cok tesekkur ederim yazdiklarin icimi ferahlatti.Oyle iyi anliyorumki yazdiklarinizi ve butun soylediklerinizi. Simdi bile ayni problemleri yasiyorum.
    Uzun bir hikayem ve 2 soz atmamdan sonra nasip olursa insallah nisanda evleniyorum. Fransada yasamama ragmen boyle seyleri takmaz insanlar saniyordumki daha kotu oldu hem burdaki cevrem hem turkiyedeki cevremden daha cok soz duymakla kaldim ve hala insanlarin icine cikarken ne konusuyorlar duygusuyla cikmak cok zor ama maalesef hala gecmisimi kapatamiyorum evlenecegim halde.Allah kimseye yasatmasin ama kimsede yadirgadigini gormeden olmez insanlarin unuttugu tek nokta bu ve hic kimse boyle birsey yasamak istemez ama basina gelmeyen de anlamiyor maalesef ��

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Böyle bir şeyi eleştirmeye yargılamaya nasıl cesaret ediyorlar anlayamıyorum diyorum ama bu acıyı yaşamak lazım ki insan anlayabilsin.
      Allah düşman başına bile vermesin...
      Sense önüne bak artık, insanların böyle konuşmaları da sana nazar boncuğu olsun haset edip gözlerinin düşmesinden daha iyidir.

      Sil
  10. Nasıl oldu ise yazıyı bir yıl üstüne görüp okudum. Yazıyı gönderen ve bu tarz tatsız olayları yaşayan herkesin Rabbim yardımcısı olsun.
    İnsanların ne dediklerinden daha ziyade insanın ailesinin bu konuda duyarsız olması incitiyor. Çok şükür nışan atma aşamasına gelmedim ama ailemin bildiği birisi ile üç ay görüşüp irtibatı kopardım. Görüştüğüm zaman olumsuz yorumlar yoktu, irtibatı koparınca hakkımda söylenenler çok kırıcıydı.
    Başkasının söylediğine kırılmaktan çok bunu bana taşıyan anneme daha çok kırıldım. Bir annenin bunu düşünememesi inanılmaz üzücü. Bir tek o kırıyor.
    Rabbim cümlemize hayırlı kapılar açsın.

    YanıtlaSil
  11. Merhaba ben nişanlı biriyim ve uzun zamandır ayrılmayı düşünüyorum üstümde bir aile baskısı yok hatta nişanlım sevdiğim adam ama eskisi gibi degil aileler farklı dusuncelerimiz artik uymuyo aileme bir kaç kez bitirecegimi söyledim ama tepki gösterdiler ilerde mutsuz olacağımı düşündüğüm bir iliski yaşıyorum ve sürekli kavga ediyoruz nişanlım ben haklı olsam bile 1hafta yazmayıp benden haklı oldugum durumda bile haksız olup ozur dilememi bekliyo bu kavga bitince benimle birşeyler icij birdaha kavga ediyo hani derler ya nişanlıyla şeytan uğraşır diye evet doğru gerçekten belkide şeytanın oyunu ama simdi evlenirsek duzelir kelimesi lni soylersem ve sonra duzelmezise bile bile mutsuz olacağım bir adamla bir ömure adım atmış olucam etrafındakiler cok önemli degil ne demisler yada hangi iftarayi atmışlar sadece ailem önemli ama sunuda düşünüyorum kimse benimle yasamicakki ben tek başıma yasicam bu hayatı bu benim hayatım ve istemediğim birşeyi yapmak istemiyorum . Onunla dusuncelerimiz artik uymuyo ve gerçekten her sey icin kendi ni ve beni sıkntıya sokan herşeyi en ince ayrıntılarıyla düşünüp benide buna surukluyen biri haline geldi . Ben yedi yirmi dört çalışan ve ailesi icin okula.gitmiyip para kazanan bir insanım eğlendikten sonrada nisanlimada calisacagimi söyledim ve o beni suanda bi para kaynağı olarak görüyo bakın size sadece kimseye anlatamadıgım için oneri yada bi nasiat almak için yazıyorum kararım net ama korkuyorum

    YanıtlaSil
  12. Merhaba ben nişanlı biriyim ve uzun zamandır ayrılmayı düşünüyorum üstümde bir aile baskısı yok hatta nişanlım sevdiğim adam ama eskisi gibi degil aileler farklı dusuncelerimiz artik uymuyo aileme bir kaç kez bitirecegimi söyledim ama tepki gösterdiler ilerde mutsuz olacağımı düşündüğüm bir iliski yaşıyorum ve sürekli kavga ediyoruz nişanlım ben haklı olsam bile 1hafta yazmayıp benden haklı oldugum durumda bile haksız olup ozur dilememi bekliyo bu kavga bitince benimle birşeyler icij birdaha kavga ediyo hani derler ya nişanlıyla şeytan uğraşır diye evet doğru gerçekten belkide şeytanın oyunu ama simdi evlenirsek duzelir kelimesi lni soylersem ve sonra duzelmezise bile bile mutsuz olacağım bir adamla bir ömure adım atmış olucam etrafındakiler cok önemli degil ne demisler yada hangi iftarayi atmışlar sadece ailem önemli ama sunuda düşünüyorum kimse benimle yasamicakki ben tek başıma yasicam bu hayatı bu benim hayatım ve istemediğim birşeyi yapmak istemiyorum . Onunla dusuncelerimiz artik uymuyo ve gerçekten her sey icin kendi ni ve beni sıkntıya sokan herşeyi en ince ayrıntılarıyla düşünüp benide buna surukluyen biri haline geldi . Ben yedi yirmi dört çalışan ve ailesi icin okula.gitmiyip para kazanan bir insanım eğlendikten sonrada nisanlimada calisacagimi söyledim ve o beni suanda bi para kaynağı olarak görüyo bakın size sadece kimseye anlatamadıgım için oneri yada bi nasiat almak için yazıyorum kararım net ama korkuyorum

    YanıtlaSil