Madde1:Günlük Tutun!

Ne yazacağımı bilmeden başladım.
Eskiden böyle değildim, hakimdim kendime.
Ne düşündüğümü, ne hissettiğimi bilirdim.
Eskiden derken, erken gençlik dönemi mi diye izah etsem ergenlik mi desem?
Bilemedim.

Yazmayı sevdiğim için mi adettendir diye mi? özendiğim için mi? bilmiyorum ama hayatımda, dönem dönem günlüklerim oldu.

İlk okulda 
Canım günlüğüm;
diye başladım yazmaya.
Lise döneminde içeriğinin günce olmadığı, edebiyat parçaladığım evet, evet parça pinçik ettiğim yazılar yazdım.
Beni lise döneminde tanımadığınız için şanslısınız.

Ağır depresyon halinin verdiği ergence dışa vurumlar.
Olmayan sevgililere mektuplar, uzaydan inip, beni bu adi dünyadan kurtaracağını ümit ettiğim kahramana seslenişler..zırvalar...
Aaa gülmeyin ben çok ciddi idim onları yazarken :)





Üniversite dönemini düşündüğümde;
evet, yine günlük tuttum ama beni buna itenin, o zamanlarda deste deste okuduğum kişisel gelişim kitapları olduğunu söylemeliyim.
Hepsinin;
Sayın gelişici,
Madde 1: günlük tutun !...
bla bla saçmalıklarına kanmışım.

Ve üniversite döneminde günlüğümün başlığı
sevgili günlük gibi sevimlice değil.
Yine kişisel gelişim kitaplarının verdiği gazla kendime hitap ediyorum.
Bak şöyle yapma, bunu deme, bik bik bik başımın etini yemişim.
Başımın en büyük belası, yine kendim oldum aslında, her zaman.

Birde kişisel gelişim kitapları okumasaydım,
halim nice olurdu düşünün, Muhafazan Allah. :P

Vel hasıl kelam;
hiç bir zaman düzenli günlük tutan biri olmadım.
Tam olarak kişisel gelişememişliğim hep ondan olmalı :D

Konuyu bir yere bağlayacaktım ama inanın ki unuttum.
Ekrana bakıyorum, bakıyorum ama beyhude!
Zaten ne yazacağımı bilmeden başlamıştım.

Kişisel gelişemediğim yetmezmiş gibi, birde unutkanım iyi mi?

Not: Sonunu bağlayamadığım yazımı, sonuna kadar okuduğunuz için minnettarım.
Adios!
Nobroşka Moskof'tan bildirdi.

Not:Burada bahsettiğim Emek hırsızlığı meselesi halen devam ediyor.Henüz okumadıysanız,bir göz atarsanız sevinirim.

Yorum Gönder

36 Yorumlar

  1. Bu kadar ıyı yazan ve yazdıgı bu kadar ıyı hıssettıren bırı olarak nabrut ıyıkı gunluk yazmıyosun yoksa biz nasıl okurduk gızlı gunluktekı yazılarını:) burda yazmaya devam et sen blogunu bızı sakın bırakma.(bu arada hala sorunun cozulmemıs olması cok uzucu:((

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. senin yorumlarında bende aynı etkiyi yapıyor...
      burdayım Allah ömür verdiyse...
      gizli değildir günlüklerim benim.öyle ortada durur.Kalbimdekini söylerim hiç içimde birşey saklamam o yüzden günlüğümden korkmam.
      başkasının sırrı ise iş değişir bırak günlüğe yazmıayı kendi kendime bile tekrar etmem.sır küpü olduğum söylenir.
      evet malesef bir sonuç yok ama ben hala uğraşıyorum olsun :/

      Sil
  2. bende lisede tuttum hala saklıyorum günlüğümü :) ama açıp okumaya utanıyorum yazdıklaıımdan ötürü, amma saçmalamışım oluyorum

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. o yaşlarda kim saçmalamaz sen benim ortaokuldakini görsen birde kendime yalan söylemişim.hahah :DDbiri okur diye mi bilmiyorum da yani yapmışım bnu :DD

      Sil
  3. :) Eğlenceli bir yazı olmuş.. İnsanın yüreciğincen geçenleri kelâma, kelâmı da kağıda dökmesi güzel birşey, hep sevmişimdir, hoşlanmışımdır ve yapmışımdır.. Kalemine yüreğine sağlık.. Lâkin hep kendim okumuşumdur.. :) Yani bu yayınladığın yazı tarzı benim günlüğüm gibi olmuştur diye düşün.. :) Her gün mumtazam yapmadım ama işte şu an senin gibi içimden birşeyler geçtiğinde yazdıklarım olmuştur.. Kendimi içimdekini, anlayan birine anlatır gibi kendime anlatmak.. Çok yapardım özellikle lise dönemimde..Hatta hocamla ilgili yazdığım bir yazı, yine o hocam tarafından birden gelişen olaylarla tevafuken okunmuştu.. :) :) Hatırladım da şu an, ne gündüüü... :)) Uzuuuuun zaman geçip de yazdıklarımı okuduğumda ise yüzümde tebessüm kalbimde değişik hisler uyandırırdı.. Sonra.. Hepsini yaktım.. :) Orda bi köşede durunca onlar, unutmak istediğini de unutamıyor insan.. Pişman da değilim iyiki atmışım.. Yani günlük bana tuhaf hisler uyandırıyor.. :P :)

    Öyle işte... :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. biriyle paylaşamadıktan sonra günlük tutmanın anlamı olmadığını anladım sanırım.
      Kendimi kendime anlatmak hep yaptığım iş değil mi zaten dedim ve üniden sonra hiç günlük tutmadım.
      Blog yazmak günlük tutmak oldu benim için.Ve inanki burada sadece günlüğüme yazabileceğim kalbimden geçen herşeyi yazıyorum.hani çoğu zaman günlük hayatta birine diyemeyeceğim utanacağım şeyleri buraya rahatlıkla yazıyorum.
      Ve beni anlayanlar benim gibi düşünenler çıkıyor işte o zaman asıl terapi hasıl oluyor.yalnız değilmişim diyorm.bu en büyük terapi
      günlüklerimi yakmadım ama tekrar okuduğumda aynı senin gibi hissediyorum.ne hatırlamak ne unutmak istediklerim var yakamam ki :/belki çook yıllar sonra okurken acıtmayacak ve iyiki atmamışım diyeceğim diye bekliyorum.sende mi beklese idin acaba
      ne uzun yazdım..off

      Sil
    2. :) Uzun değildi zevke okudum.. Ayrıca hepimize ayrı ayrı cevap verdiğin için de teşekkürler.. :)

      Yok yok ben baya beklemiştim, neleri beklettiğimi kıyamayıp atmadığımı anlatsam şaşırır iyiki atmışsın yakmışsın dersin inan bana.. :) Ama sen unutmak istediklerin vs yoksa atma tabi.. Okur okur yâd eder iç geçirirsin...

      Ve evet, blogunun bu yönünü seviyorum, takip ettiriyor insana.. Pek anlamam bloglardan, takip ettiğim iki blogdan birisin..İlk blog yorumumu bir türlü yazamamıştım hatırlıyorum da, sonra bi şekilde becermiştim, isim yazmayı ise blogun sahibinden öğrenmiştim düşün artık.. :) Ama dediğim gibi bu yönü takip ettiriyor insana.. :) Senin blogunu incelerken başka bi bloga rastlamıştım, bir erkeğin günlüğü diye.. O da çok enteresandı, çok hem de.. Kitap okur gibi okuyor insan ama devam etmemiş sanırım.. Velhâsılı kelâm güzel gidiyor efenim devamını bekleriz.. :)

      Sil
    3. unutmak istediklerim var elbet ama ilerleyen yıllarda iyileşirim ve okumak bile üzmez gibi diye umut ediyorum :/
      umarım sende iyileşirsin bir gün...
      sağolasın.hep böyle başlar sonra bakarsın sende bir blog açarsın bu güzel yorumları yazan kim bilir bloğuna neler yazar.

      Sil
  4. çoook sevimlisin :) ben de düzenli günlük tutamadım ama günlüklerimi hayatımdan hiç çıkartmadım. kendi kendimin psikologu olmayı günlükle başarıyorum ne yapıyım :))))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. şeyy..ımm utandım :) teşekkür ederim
      yazmak aha net düşünmeyi sağlıyor.bloğum olmasa idi bende devam ederdim yazmaya diye düşünüyorum.

      Sil
  5. ben de hiçbir zaman düzenli günlük tutamadım ne yazık ki. Ama dediğin gibi kişisel gelişim kitaplarının katkısı büyük hep gaza getiriyorlar ilk iki gün süper yazıyosun sonra fıs. Gerçi her gün yazma fikri de saçma yani o gün önemli bi şey yaşamadıysan, farklı hülyalara dalmadıysan ne diye günlük yazacaksın ki canım. Sabah kalktım okula gittim, şu şu oldu gibilerinden saçma yani. İlkokulda çok yapmışım ben bunu şimdi okudukça gülüyorum :D İnsan günlüğüne sırdaşı gibi bakmalı, ne hissettiğini hissettirmeli günlüğüne. İşte o zaman gerçek bir günlük oluyor ve değerini yitirmiyor hiçbir zaman. :) Son olarak şu hırsızlık mevzusu canımı sıktı facebook kullanmıyorum keşke yardımcı olabilseydim. Yorum falan atsana o sayfaya kendi blogunun linkini vererek belki bi çare olur :/

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ilkokulda hepimiz öyleydik ne olacak ki başka :DD annem şöyle dedi babm böyle şunu yedik bunu döktük :DD
      yazdım tabi kolajları yayınlayabileceğini ama hiç değilse link vermesini rica ettim.
      oda cevaben bir sonraki kolajda blog adresimi sildi :/

      Sil
  6. Kişisel gelişim kitapları mı hiç okumadım sürekli öğüt verilmesine şunu şöyle yap bunu böyle yap denilme sine sinir olurum :) ergenlik isyanını hala sindirememiş bir müge var hali hazırda :D
    Günlük yazmaksa benim hep başladığım iki gün sonra bıraktığım bir durum :) bir dönem tuttuğum günlüklere resim çiziyordum hani sıdıka diye bir dizi vardı o günlüklerine çiziyor diye bende çizmişim :D
    Moskof'tan bildirdi derken tekrar ülke mi değiştirdin :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. iyi ki okumamışsın bak ben okudum da ne oldu :DD
      Sıdıka hepimizin rol modeli olmuş demekki :)
      çizme yeteneğim olmadığı için oralara girmemişim ama ben :D
      yok canım bıraktığın yerdeyim işin gırgırı o :D

      Sil
  7. Günlük tutuyorum! sevgili ve ya canımla başlamıyor ben sadece her gün bir cümle yazıp tarih düşüyorum yani 3 cümle bir sayfaya eşit :) ve evlenip bir köşeye çekilince okuyup kendimle dalga geçicem ahaha :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. bi deli daha :DDD
      evlenip köşene çekilince bu günleri özleyeceğini biliorsun tabi önceden tedbir alıyorsun :D
      duygularını değil yaptıklarını yazıyorusn demekki

      Sil
  8. ne diycek diye diye okuttun hadi iyisin (:
    ne yüzsüz insanlar var yaee, hayır meraklısın madem çalış öğren yap da sen de, töbe töbe.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. halkı kandırmaktan hapsi boylayacağım :D
      diyecek kelimem yok öyle :/

      Sil
  9. benimde günlüklerim vardı :)) aynı dönemlerde benzer şekilde ve en içten en komik en neşeli zamanlarda yazdığım günlüğü bir yaz gecesi bahçede unutunca kağıt toplayan çingeneler toplayıvermişlerdi :(( :))
    bi tane daha vardı abimin eline geçince baya maytap geçti benlen :)) akabinde 8 yılın ardından günlüğün başka ellere geçmesi korkusuyla yakmıştım pişmanım :( bi tane de ünv. var duruyor yıllar var ki yazmıyorum. ama insan baktığında nasılda değişmişim neler düşünmüşüm bak o zamanda böyleyymiş gibi bi çok şey düşünüyon aslında insan için çok yararlı.bu konuda son zamanlardan komik bir not: arkadaşım ve eşi çocuklarına günlük alışkanlığı kazandırdılar süslü püslü günlüklerle çocuk yattıktan sonra ikside sırayala okuyor :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok üzüldüm.sanki kaderin oyunu derler ya en güzel zamanının çalınması gibi...
      günlüğüm ortada durur ve kimse okumaz biliyor musun?telim de öyle.eskiden de öyleydi şimdide...
      yoksa abiler bazen çok acımasız.
      nasıl kıydın yakmaya
      kesinlikle değişimin en büyük kanıtı günlükler.
      bunu nasıl yazmışım nasıl düşünmüşüm diye hayretlere düşürüyor insanı.
      aa çok mantıklı bende yapacağım çocuklarıma :DD

      Sil
  10. hırsızlığa üç kağıtçılığa hayırrrrrrrrrrr

    YanıtlaSil
  11. Ben de lise yıllarımda günlük tutmaya çalışmıştım :D Benimkisi günlük olmuştu resmen. Bir ajandayı kullanmıştım o zaman. Her gün yazıyordum. Lise yıllarımda sınıfın+okulun ineği modunda olduğumdan genelde hep derslerden ve aldığım yüksek notlardan bahsetmişim :D Kendimi bir övüyorum ki göreceksiniz içler acısı. Bir de günlük bile olsa kendime yalan söylediğim yerler olmuş. Mesela tarih sınavının olduğu gün demişim ki: 'offf yaaa hiç çalışamadım. sınavda çok kötü geçti. kesin notum düşük gelecek' falan filan yakınmışım.

    Sınav sonuçları 4 gün sonra açıklanınca yazdıklarıma gelince: 'bugün tarif sınavı sonuçları açıklandı 98 almışım. Zaten bekliyordum!!!! Bu kadar çalışmaya neden 100 alamadım çok sinir oldum!!!' Bak bak daha 4 gün önce yakınıyordum hale bak sen içler acısı. Belki de o zamanlar benim için 90 kötü nottu kim bilir hihihihihiooooo

    Ama benim günlüğüm hep okulla alakalı şeylerle doluydu. Sınav şöyle geçti, yok bunu öğrendik, öğretmeni mors ettim, tahtaya kalktım benden başkası bilemedi vs vs vs şeklinde. Hatta bazı günler sadece 'bugün birşey olmadıı' yada 'bugün de dünün aynısıydı' yazmışım. Sanırım gözle görülür bir başarı elde etmeyince günlüğe yazmaya değer görmemişim hihihi

    Yıllar sonra o günlüğümsüyü bulup imha ettim :D yırtıp parçalara ayırdım. her ne kadar güzel günlerin anıları da olsa içinde hayatımdan tamamen silmek istediğim bir kişiyi de barındırıyordu. O yüzden yırtıp yok etmeyi tercih ettim. Bazı şeyler sanırım çok değerli olsa da gözden çıkarılabiliyor.

    Ama senin yazının öz mesajı günlük yazanların kişilikleri gelişiyor du dimi?? İyi ki sadece lise yıllarımda yazmışım. Daha sonraki yıllarda yazsaydım eğer ne olurdum bilmiyorum. O zamanlar bile nasıl narsist pislik olduğum belliymiş. Bazen günlük yazmamak da iyi sanırım?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ya bu günlüğüme yalan söyleme huyum konusunda tek olmadığımı an itibarı ile öğrenrek hayretlere düşmüş bulunmaktayım 0.0
      Bende bunu ortaokuldaki günlüğümde yapmışım ama lisede gayet dürüst ve atarlıydım yani :D
      vay maşallah yanlız nasıl hırslıysan vuuu
      bence keşke yok etmeseydin.gün gelecek o yok etmeyi istediğin kişiyi bile affedeceksin unutacaksın.ve o zaman orada yazanlar sana kar kalacaktı.bende de var öyle bir günlük ama unutmak istediğim bir kız yani yanlış anlaşılmasın :D okumuyorum hiç o günlüğümü.bir kere denedim ama aynı şeyleri yaşar gibi oldum.
      Biliyorum bir gün gelecek iyileşeceğim.tüm herkesi affedeceğim onuda ...
      O zman o yazdıklarımı okumak isteyeceğim.çünkü ogünlerden yanımıza sadece yazdıklarımız kalıyor.en güzel saf temiz günlerimiz.
      Gelişiyor mu beilemem ama insanın kendisini dinleyip hesaba çektiği en temiz yer günlük.kendin üzerine düşünmeni sağlıyor başkları üzerine değiL.
      aman sende duyan cidden narsist sanacak...
      Bizim şimdi lboglarımız varda yazma hissimizi bastırabiliyoruz yoksa ben hala yazmaya devam ederdim illaki

      Sil
    2. Daha neler neler var da ben en basitlerini yazdım. Yoksa benden sonsuza kadar iğrenmenizden korktum :D Ama günlüksüde kendimi sık sık övsemde genellikle aşırı derece de dürüst olduğumu da gördüm. Tabii o zamanlar karakterim kişiliğim bu denli oturmuş değildi (bence hala da değil :P ) ama yine de iyi bir insanmışım. Mesela okul hayatım boyunca okulu 1 gün dahi ASLA asmadım. Okulun son günlerinde dahi sınıftaki 39 kişi gelmediyse ben hep okuldaydım. Tüm öğretmenlerin en sevdiğiydim. Ayyyy varya yırmasaydım da o sayfaların fotoğraflarını çekseydim. Nasıl seviyormuşum kendimi öyle böğğğğ

      İyi ki de yok etmişim o günleri. Çünkü hayatım boyunca ASLA affetmeyeceğime emin olduğum için yırttım o sayfaları. Resimleri de yırttım yaktım. Bana aldığı tüm hediyeleri de attım. Hayatımın tüm aşamalarında nereye dokunduysa sildim. Bir tek anılar kaldı geriye. Rabbimin izniyle onlar da unutulacak bir gün ve ahirette Allah'ın huzurunda ilahi adaletle hesaplaşacağız. Ki buraya bir kez daha yazayım İki cihanda da tuz kadar hakkım geçtiyse eğer hakkım helal değildir o şahsa. O kadar net o kadar büyük söylüyorum.

      Çünkü bazıları asla affedilmeyecek şeyler yaparlar ve vicdanları tüm hayatları boyunca bunu bir yük olarak taşır ruhlarında. Umarım öyledir. Ben buna inanmak istiyorum.

      Dediğin gibi bloglarımız bir çeşit günlük oldu sanırım hepimiz için. Hem kendinle hem bizlerle konuşuyorsun. Sanki günlüğünle yazışmak gibi değil mi hihihihi..... Yok yok sen beni hiç görmedin tanımadın yaa şimdiki halim lisedeki halimden de beter. Tamam insanları tiksindirecek kadar iğrenç değilim ama yine de açık açık söylemek gerekirse bildiğin narsistim yawww :D

      Sil
    3. Çok hüzünlendim.
      iyileşmemiş ne yaralarımız vvar.yüzyüze konuşuruz belki bugün.keşke bigün değil yarın konuaşabilecek kadar yakın olsak...
      var ya öyle bir anlattın ki iyiki lisede tanışmadık diyeceğim lakin samimiyeinden abartıyorsun biliyorum yoksa senden beter olup kendinin farkında olmayan yada farkında olup da itiraf etmeyen nice kişiler var

      Sil
  12. Nobroşkoyu seviyoruz :)))
    Kişisel gelişim kitaplarının 2.maddesi neyse ben onu tercih ederim genelde ^^
    Günlük tutardım ama öyle güzel şeyler yazardım ki başkasının eline geçecek diye ödüm kopardı :P

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. nabroşka da yasemini çok seviyor *.*
      deliiii.
      sen benim ortaokuldaki günlüğümü görsen böyle demezdin kendi adına :DDD

      Sil
    2. Nasıl görmek isterim nasılll anlatamam :)))

      Sil
  13. Ben de ilkokulda böyle bir girişimde bulunmuştum da sonra çok saygıdeğer abiciğimin okumasıyla son bulmuştu hevesim. Aslında bayağı komikmiş yazdıklarım şimdi okuyunca anlıyorum, gülmek için en güzel yöntemlerimden biri günlüğümü açıp okumaktır :)) Şimdi yazını okuyunca yeniden başlasam mı diye düşünmedim desem yalan olur :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. abiler neden bu kadar acımasız :/
      hepimizin çok komik ama çok da sevimli değikl mi?
      yazmak güzeldir anı biriktirmek için birebirdir.
      yıllar sonra unuttacağın bir çok şeyi sana hatırlatır tebssüm etmeni sağlar.

      Sil
  14. ilk ne zaman başladığımı hatırlamayacak kadar küçüklüğüme dayanır günlük tutmak.
    çok düzenli de yazmışımdır internet hayatıma giresiye kadar. sonra araları çoook açılmış blogla beraber bırakmışımdır.
    bu konu hakkında çok fazla bilgi verdiğimi düşünüp az evvel yazdıklarımı sildim. :)
    günlüklerim durur hala. hala yakmayı düşünüyorum :)
    okadar aptalcalar ki :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok kötüsün.
      seni günün kötüsü ilan ediyorum :D
      niye sildin hıh!
      Doktor olsaydı böyle mi yapardı :DDD
      O aptal bizdik çocuktuk ya onları yazan bizdik kendimizide yakalım o zaman herkes yaktım yakacam yazmış :D
      O günlere beni döndüren tek şey o yzdıklarım.tütsü çubukları gibi işlev görüyor o yazdıklarım.
      atmam attırmam atma!

      Sil
  15. Biz senin gününü burdan takip etmek istiyoruz :))
    Bende hep günlük tutmaya çalıştırm ama 1 -2 sayfa yazdım vazgeçtim...yırtıp attım ..bir kaç kere böyle oldu..
    Ama geriye dönüp bazı saçmalıklarımızı okumak bazen ayrı bir keyif veriyor insana..Şu ana elimde olan sadece ilköğretimden hatıra defterim :)
    Ama iyiki var =)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. tabiii :DD
      iyi ki.. benimde var.ve o yaşlarda hatırlayamayacğım herkesi hatırlamamı sağlıyor.
      o günlerden bize kalan sadece onlar değil mi :/

      Sil